De oliebollen zijn weer op!

Bij ons dorp ligt volgens mij de mooiste schaatslocatie van Nederland. Mooi donker ijs waarop je kilometers lang kunt schaatsen tussen riet en bosrand. Dat zeg ik natuurlijk pas op het moment dat half Nederland morgen weer aan de slag moet. Want ik houd het hier graag een beetje rustig. Want nu staan de auto's van 'niet-dorpers' al schots en scheef tot aan het ijs.
Maar genoeg gezeurd want er is ruimte genoeg. En schaatsen is heerlijk om te doen. Mijn jongens Dirk en Simon hebben vorig jaar al even kunnen oefenen maar proberen het nu te leren op echte Noren. En dan ziet het er toch wel weer lastig uit. Ik heb ook spierpijn op vreemde plekken en mijn enkels blijken moe te kunnen worden. Maar als je een beetje je best doet, krijg je het niet koud en kom je thuis met berenhonger. Het lijkt wel alsof ik meer honger krijg dan wanneer ik ga fietsen of hardlopen. Dat is natuurlijk onzin. Het is niet alleen de kou op je wangen maar ook het feit dat er nog zoveel lekkers in huis is van de feestdagen. De eerste dagen waren er na het schaatsen nog oliebollen. Gehalveerde oliebollen met een lik abrikozenjam blijken bijvoorbeeld ook heel lekker zijn. Maar inmiddels zijn ze op. Morgen gaan we weer normaal doen. Misschien na schooltijd nog even het ijs inspecteren en daarna aan de hutspot!