Mensen denken wel eens dat snel en gezond koken voor mij als voedingskundige een makkie is. Maar vaak genoeg sta ik vertwijfeld in de supermarkt te bedenken wat ik die avond weer op tafel moet zetten. En ik moet het altijd zelf bedenken. Want als ik het mijn man vraag weet hij niks anders te verzinnen dan bloemkool. En aan de pannenkoeken of friet waar mijn kinderen mee komen, heb ik ook niet veel. Die gerechten vallen buiten dat gezonde plaatje dat ik voor ogen heb met veel groente en goede vetten.
Gelukkig lusten mijn kinderen veel. Daardoor durf ik ook op weekdagen nog wel eens te experimenteren. Toen er in mijn supermarkt in het dorp een aantal Japanse producten in de schappen kwam, werd het tijd voor sushi. Gek genoeg wisten mijn kinderen precies wat sushi was. Hun favoriete tekenfilmheld eet dat namelijk als lunch. Het leek ze dan ook erg leuk om mee te helpen. En koken met je kinderen is natuurlijk pedagogisch zeer verantwoord. Hoe meer ze weten van eten, hoe beter ze gaan eten wordt er wel gezegd.
Aan het eind van een woensdagmiddag begon ik vol vertrouwen met het koken van speciale sushirijst. Rijst koken vonden mijn beide jongens niet echt interessant en daarom haakten ze de eerste minuut al af. Sushi maken bleek al snel niet moeilijker dan rijst koken. Tenminste als je het kleuterschool-plak-en-knipwerk machtig bent en op tijd met de rijst begint. Want de rijst moet afkoelen. Opwarmen gaat met de magnetron in een wip. Maar voor snel afkoelen is er gek genoeg geen apparaat. In mijn vriezer vond ik nog twee gelpacks tegen pijnlijke knieën en ander blessureleed. Mijn warme sushirijst stond dus tegen etenstijd uitgespreid in een platte schaal op deze ijskoude kussentjes versneld af te koelen.
Maar eenmaal afgekoeld kon een kind de was doen. Ik was in ieder geval zeer tevreden over mijn rolletjes rijst met lekkers. Sushi maken is Japans koken voor beginners! De bordjes sushi versierd met sushi-gember en puntjes wasabi zagen er erg mooi uit. Mijn toegesnelde mannen hadden veel ontzag voor me. De rijst en de vulling zagen ze wel zitten. “Maar wat is dat zwarte er omheen?”, werd er gevraagd.
Het velletje zwarte nori is gemaakt van zeewier en dat is heel gezond vertelde ik, “er zit heel veel vitamine A in.” Gezond is echter niet een toegevoegde waarde voor kinderen. ”Japanners zijn gek! Wie gaat er nou zeewier eten!”. Demonstratief ging mijn oudste zoon met zijn armen over elkaar zitten: “Dat ga ik echt niet eten.” Maar omdat zijn jongere broer het heerlijk bleek te vinden, ging hij ook overstag. De wasabi en gember was ze iets te exotisch. Maar sushi blijkt ook Japans éten voor beginners.
PS: Morgen dus een recept voor sushi! Dan heb je genoeg tijd om voor woensdagmiddag de spullen in huis te halen. En, begin op tijd met de rijst!
Tidak ada komentar:
Posting Komentar