Wie eet is schuldig

Volgens het oerdieet moeten we de granen links laten liggen. Geen volkoren boterhammen meer, geen rijst, geen pasta en zelfs geen muesli. En ook de zuivel moet van tafel. Onze genen zijn volgens professor Muskiet en andere oerwetenschappers geprogrammeerd om het te houden bij een voeding met vlees, vis, noten, zaden en natuurlijk veel groente en fruit.

Dat is een lastig eetpatroon in tijden waarin parttime vegetarisme wordt gepredikt om de planeet te redden. Misschien als we onze smaak gaan bijstellen naar krekels, maden en ander krioelend (on)gedierte, is er voldoende dierlijk eiwit om alle mensen op de planeet te voeden volgens het oerdieet. Maar ook van de gemiddelde koe of varken kunnen we meer eten dan het geijkte varkenshaasje of runderlapje. Waarom halen we in Nederland ons neus op voor orgaanvlees en andere voedzame restjes?

In het boek Carnivoria zijn ze niet vies van een stukje vreemd vlees. Al is het uitgangspunt van de makers iets anders geweest. Zij willen met schitterende foto's, mooie vormgeving en aantrekkelijke recepten vooral de terechte vraag stellen:" Waarom eten we wel koe maar geen hond? Waarom eten we wel de kipfilet maar sturen we de rest als afval naar Afrika?"
De makers van Carnivoria hebben geen pasklare antwoorden en zijn zich bewust van bio-industrie, milieuvervuiling, mestoverschotten en overbevissing. Wat ze wel weten is 'wie eet, is per definitie schuldig'.

Niet leuk maar het klopt wel. Want ook als vegetarier moet je je afvragen waar je geitenkaas vandaan komt. En hoeveel bokjes daarvoor naar Spanje versleept worden omdat we hier geen geitenvlees eten. Misschien dat het recept van Janneke Vreugdenhil voor curry van geit uit dit boek hier verandering in brengt. Verder onder andere een stoof met stierenstaart, krokodil massala, gevlinderde piepkuikens en krokante kevertjes.
Vlees is lekker en gezond maar hoeft niet iedere dag op je bord. Ik houd het dan ook bij het motto van de parttime vegetariers: af en toe vlees mevrouw, u weet wel waarom!



Carnivoria
J. Vreugdenhil