In de auto hebben wij altijd een paar pakjes kauwgom liggen. Peter zorgt dat de voorraad aangevuld blijft en ik eet rustig een pakje leeg wanneer ik langer dan een uur in de auto zit. Pure verveling waarschijnlijk en minder slecht dan een zak drop. Al word je door de zoetstoffen wel wat winderig op den duur. Kauwgom geeft maar kort een lekker fris smaakje in je mond en de rest van de tijd zit je als een onbehouwen beer je kaken rond te malen. Als mijn kinderen meerijden op de achterbank vragen ze ook altijd om een kauwgompje. Maar die krijg je na dertig seconden terug als een lauwwarm en vochtig stukje rubber omdat ze het al weer zat zijn. Nog een mazzel dat ze het niet onder de voorstoelen plakken maar zonder gene in mijn hand durven leggen. Want waar laat je uitgekauwde kauwgom? Soms heb ik een leeg plastic bekertje als mini-prullenbak of ligt er een stukje papier waarin ik het kan plakken. Maar als de auto is opgeruimd moet je wat anders verzinnen. Peter propt zijn kauwgompje altijd in het lege vakje waar zijn kaugommetje uit kwam. Heel gestructureerd. Maar ik neem er vaak twee tegelijk en dan lukt het niet meer. Ik maak dan vaak een kokertje van de kartonnen verpakking die ik onder dicht knijp. Dan spuug ik mijn kauwgommetje er in en dan plakt het kokertje aan elkaar. Tja. Waarom krijg je niet een handige oplossing mee bij het pakje kauwgom? Waarom worden leveranciers wel gedwongen om over een milieuvriendelijke verpakking na te denken maar komen kauwgomfabrikanten niet met een slimme oplossing voor het irritante kauwgomafval? Het gaat om een megaberg rubber. Al die kauwgom van al die mensen, waar blijft dat allemaal?
Tidak ada komentar:
Posting Komentar