Mijn kookboekenverslaving is een beetje op zijn eind. Ik geloof niet het door de crisis komt. Het is net zoals met kleding kopen. Een tijdje heel leuk maar vorig jaar ontdekte ik kleding in de kast waar het prijskaartje nog aan hing naast superleuke kleding die ik even vergeten was. Dus heb ik even een aanschaf-time-out genomen.
Ik dacht even dat ik mezelf 'groen, bewust en duurzaam' mocht gaan noemen. Meer volwassen ook. Maar helaas blijk ik mee te doen met een trend. Er blijkt een grote groep vrouwen te zijn die gewoon weer zappen als ontspanning in plaats van na elven nog even online een leuk jurkje scoren. En niet meer iedere maand een dure tas en bijpassende schoenen aanschaffen. Nu had ik van dat laatste toch al niet zo veel last door mijn maat 41. Daarnaast ben ik niet zo modebewust want anders had ik mezelf recessionista mogen noemen. Een samentrekking van fashionista en recessie. Ik ben blijkbaar gewoon een beetje uitgeshopt. Het voegt niet zoveel meer toe. Belachelijk decadent dus eigenlijk.
En in mijn boekenkast is er ook duidelijk sprake van een kookboekenmoeheid. En terecht, want net als in mijn kledingkast kom ik ongelezen boeken tegen naast 'old-time-favourites' die ik even vergeten was. Van het smoezelige Zweedse 'Stora bakboken' met het recept voor lekkere kaneelbroodjes tot het nieuwe en ongelezen 'Koken in McDonalds kitchen'. Bijna alles van Nigella Lawson, Jamie Oliver en andere populaire kookboekenschrijvers zoals Donna Hay en Bill Granger. Mooie boeken als 'Koekje' van Jonah Freud maar ook klassiekers als de 'Zilveren Lepel' en het 'River Cafe Kookboek'. Doorgebladerd, dat dan weer wel. Maar ik kan me niet herinneren dat ik er ooit uit gekookt heb.
Kookboeken lezen is leuk. En ik praatte de aanschaf altijd goed met het idee dat kookboeken me inspireerden tot nieuwe recepten. Net als uit eten gaan of de krant lezen. Want in de keuken weet ik bijna nooit wat ik precies ga koken. Het eten ligt uitgespreid voor me en dan ga ik nog eens bedenken wat ik met de zalm en snijbonen ga doen. Heb ik zin in rijst of aardappelen en heb ik nog wat aan de kruiden uit de tuin?
Zo is het recept van gisteren ook tot stand gekomen. We willen barbecuen, we hebben kip en verse oregano en ha, toevallig, ook nog een citroen. Lijkt logisch maar blijkbaar niet origineel. Want enkele weken terug heb ik gebarbecued bij Michiel en Hester twee straten verderop. Michiel heeft een hele goede barbecue gemetseld waar hij met gewoon hout een prima fik maakt. En toen de fik eenmaal gloeide heeft hij daar heerlijke kipfileetjes op gegrild die inderdaad erg leken op mijn recept van gisteren. Michiel doet er platte peterselie in en geen oregano. Maar blijkbaar werken je hersenen zo dat BBQ, kip, oregano en citroen leidt tot een lekker maar niet al te origineel kipje. Nu is dat bijna nooit het geval maar met dit recept was ik helemaal vergeten dat ik laatst ook al van die lekkere kip gegeten had. Inspiratie hangt nooit zomaar 'in de lucht'. Het is een beetje uit een kookboek, van een restaurantbezoek en wat van de buurman.
Ik weet niet of het in de lucht hangt of dat ik meedoe aan een nieuwe trend. Maar ik neem me voor om de komende tijd wat meer uit mijn kookboeken te koken. Mocht het me inspireren tot een recept op mijn blog dan zal ik dat eerlijk vermelden. Ere wie ere toekomt. Dus Michiel, bij deze, bedankt! ;-)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar